Mensen creëren hun eigen werkelijkheid
Twee maanden geleden arriveerde ik in Rome. Nadat ik twee weken had gewandeld vanaf Siena, op de pelgrimsroute die de Via Francigena heet. Onderweg leerde ik veel dingen, over mezelf, de natuur en de mensheid. Over één van die dingen die ik onderweg heb geleerd wil ik het in deze blog hebben.
Ik had het ontzettend naar mijn zin, wandelend door Italië. En alles zat ook mee onderweg, ik zat in een heerlijke flow. Op de route kwam ik twee Nederlanders tegen, een wat ouder stel. Zij hadden, net als ik, ook gewandeld op de Camino Frances die naar Santiago de Compostella loopt. Echter viel deze ervaring in Italië voor hen best tegen en ze hadden op veel dingen heel wat commentaar. Ze ervoeren veel tegenvallers, hadden vervelende ontmoetingen, sliepen in slechte bedden en het was al helemaal niet zoals het in Spanje was. “Maar natuurlijk niet”, vertelde ik hen: “het is ook een andere camino”.
Na een tijdje nam ik afscheid van hen, omdat ik liever alleen wandelde dan in gezelschap wat overl commentaar op had. De ontmoeting met het stel bleef me echter bezig houden gedurende mijn wandeling. Waarom hadden zij een hele andere ervaring dan ik had, terwijl we dezelfde route liepen? Het leek wel alsof zij een compleet andere realiteit ervoeren dan ik deed.
Hetzelfde vraagstuk hield me bezig toen ik later op de tocht een Vlaming ontmoette. Hij wilde met een Italiaanse man geregeld krijgen dat zijn fiets daar een paar dagen mocht blijven staan. Hij kwam echter terecht in een discussie waarbij zijn interpretatie was dat hij niet geholpen werd en dat deze man hem aan het sarren was. Wat hij vertelde tegen mij was dat hij eerder in zijn leven zaken had gedaan met Italianen en dat hij hen voor geen cent vertrouwde. De volgende dag bleek echter dat deze Italiaanse man de gemaakte afspraak gewoon nakwam en de Vlaamse pelgrim kwam helpen, en dat er al die tijd dus sprake was geweest van een miscommunicatie.
De les die ik leerde van deze Vlaming en het Nederlandse stel, is dat hoe je een situatie ervaart te maken heeft met mindset. Hoe treed je een onbekende situatie tegemoet? Ga je er open in, zonder verwachtingen vooraf? Of heb je al bepaalde verwachtingen, of zelfs negatieve verhalen gehoord, en ga je door deze bril kijken naar een nieuwe – soortgelijke – situatie?
Nu is het voor ons menselijk brein erg moeilijk om niet vooraf te gaan invullen. We zijn geneigd tot iets wat in de psychologie confirmation bias wordt genoemd.
– Dit is de neiging om te zoeken naar informatie die onze overtuigingen bevestigt. –
Het komt er eigenlijk op neer dat je ziet wat je “wil” zien. Soms dus ingekleurd door eerdere ervaringen of door een emotie van gemis en teleurstelling. Daarom besloot ik ook niet verder te lopen met het Nederlandse stel, omdat mijn gemoedstoestand heerlijk positief was en ik daar in wilde blijven.
Het komt er eigenlijk op neer dat je ziet wat je “wil” zien
Een van mijn ochtendrituelen op deze wandeltocht, en sindsdien nog steeds, was het zetten van een intentie. Waar wil ik mezelf deze dag op richten? Dit was iets waar ik een paar minuten in de ochtend over contempleerde/mediteerde en wat ik zette als intentie. Een positieve uitspraak en daarmee een positieve start. Ik zocht naar bevestigingen van de dingen die ik wilde zien en ervaren omtrent deze intentie, en vond deze veelal ook.
Je kunt al in het klein beginnen. Met het zetten van een intentie in de ochtend of te bepalen waar jij je op richt als je aan het wandelen bent. Maak je jezelf boos om de afval die je in het bos ziet liggen? Of zie je de vlinders en libelles om je heen vliegen en landen op de prachtige bloemen die er zijn?
Jij bepaalt, beide werkelijkheden zijn aanwezig, aan jou de keuze.
Ik wens je een hele fijne werkelijkheid toe!
